یکسانی و تفکیک مد بخش دوم
همانند همه جای اروپا، خرده فروشان متخصص مد بر بازار پوشاک بریتانیا مسلط شده اند، اگرچه M&S همچنان خرده فروش شماره یک بوده و برتری قاطع خود نسبت به نزدیکترین رقبایش در پوشاک زنانه را حفظ می کند. شرکت برجسته 01-03 به عنوان گزینه بعدی شناخته می شود و همراه با سایر متخصصان، New Look، H&M و Oasis برای کسب سهم بازار تلاش می کند. فروشگاه ها به طور فزاینده ای در بازار متوسط و عرصه رهبری طراحی، به خاطر سبک خرده فروشی هوشمندانه خود، قدرتمند هستند. بخش ارزش توسعه یافته و دموکرات شده است و شرکت های بزرگ Asda و Tesco به طور قابل ملاحظه ای سهم خود از بازار را افزایش داده اند. سال گذشته، خرید اینترنتی به خاطر تبلیغات عجیب و غریب قادر به ادامه کار نبود، اما اکنون شواهدی وجود دارد که زنان در خرید آنلاین به اعتماد و اطمینان رسیده اند، و تجربه آنها با خرده فروشان معروف به آنها کمک کرده است. همانطور که پیش بینی میشد، وجود برندهای قابل اعتماد در اینترنت، پذیرش را سرعت بخشیده است.
تحقیقات منتشر شده به ما می گویند که افزایش ارزش بازار پوشاک در برابر ارزش قابل ملاحظه پولی که برای پوشاک در طول زمان پیشنهاد می شود، قابل جبران است. مصرف کنندگان، انتظار قیمت های پایین و روند مستمر و رو به پایین قیمت ها را دارند. در راهنمایی ما برای درک بازار غیر قابل پیش بینی و متمرکز بریتانیا، Jones و Hayes پیشنهاد می کنند که افزایش درآمدها، به خصوص در میان زنان، کلید افزایش فعالیت اقتصادی و عامل تعیین کننده خرید در بازار پوشاک می باشد. در نتیجه، تصمیمات خرید پوشاک و مد مبتنی بر خواستن هستند تا نیاز (Jones و Hayes، 2002). نکته این است که پوشاک در بریتانیا از ضرورت به تجمل تغییر یافته است، یعنی “تجمل به عنوان استاندارد”. بنابراین، تصمیم به خرید تحت تأثیر آرزو قرار می گیرد، این احساس که چه چیزی سزاوار است و خواسته های مصرف کننده چگونه درک می شود.
فشار رو به پایین بر قیمت ها قابل توجه است. ارزش دلار آمریکا تأثیر عظیمی بر کسانی داشته است که در شرق دور در حال یافتن منابع هستند و حتی با قیمت های کمتر سرمایه گذاری کرده و از حاشیه ها محافظت کرده است. بین سال های 1996 و 2000، قیمت پوشاک در بریتانیا در 4 سال از 5 سال سقوط کرد، و با تداوم انتقال محصولات به چین، پیش بینی شده است که جنگ شدید قیمت در سطح “ارزش” در راه است. رقابت، تنگاتنگ است و بازار با تخفیفات بیش از اندازه توصیف شده است. به عنوان شاخص ایجاد قیمت، زمان کار مورد نیاز برای خرید منتخب پوشاک، دو تا سه بار بین سال های 1974 و 1988 سقوط کرد. مطالعه بخش فلزکاری نشان داد که بین سال های 1982 و 1995، زمانی که یک کارگر وسایل نقلیه موتوری باید کار کند تا یک دست لباس بخرد، از 25 به 18 ساعت نزول کرد. (IMF،1998)
به قولی، سؤالات جالبی وجود دارند که با توجه به سرعت و کلیت تغییر تولید به چین مطرح می شوند: خرده فروشان مد گرا، برای سرعت بیشتر فشار می آورند و نگرانی فزاینده ای با توجه به مسائل اخلاقی و سایر مسائل منبع یابی محلی وجود دارد. این امر می تواند منادی یک سناریوی جدید برای پوشاک و تولیدی نساجی در اروپا باشد.
نشانه بد دیگری که نیاز به توجه دارد، در گزارش می 2002 مطرح شده است که هزینه صرف شده برای پوشاک، کمتر از هزینه دیگر کالاهای مصرفی بوده است. این گزارش نشان داد که مصرف کننده، اشتیاق و تقاضای خود را برای “مد، تازگی و هیجان” به فناوری ها، ارتباطات و اقلام خانگی وسعت بخشیده بود. رشد ارزش بازار، تصمیم مصرف کنندگان برای عدم پرداخت را برجسته می کند. در هر سطحی، مدرکی از معامله جویی و این پرسش وجود دارد که “چرا باید بیشتر پرداخت”؟. شکار معامله، تبدیل به عملکردی دموکراتیک شده است.
افزایش بازنشستگان قابل توجه است، چون نگرش های موجود برای هزینه کردن جهت پوشاک کودکان، بر تغییر پوشاک از ضرورت به تجمل مطرح شده اند. مهمتر اینکه، گروه قابل توجه و تأثیرگذار 20 تا 24 ساله ها برخی نگرش های منفی در خرید مد ر به عنوان نگرش های سیاسی و اجتماعی آشکار می سازند، مانند بدهی دانشجویی و تورم در بخش مسکن که باعث شروع این مساله شد.
در مجموع، سال 2004 نشانه هایی از کاهش سرعت در مصرف گرایی را به همراه دارد و این معکوس شدن روندها برای خرج فزاینده، دلیل برخی نگرانی های بریتانیا برای آینده است. در اروپا، سریعترین بازارهای در حال رشد گزارش شده بازارهای ایرلند، مجارستان، یونان، جمهوری چک و سوییس می باشند.